Odkuwki części zaworów Zwykle wymagają regularnego leczenia przeciwzakrzewskiego, ponieważ ich środowisko pracy i cechy materialne określają istnienie ryzyka korozji. W chemicznej, ropy naftowej, inżynierii morskiej i innych scenariuszach zastawki są przez długi czas narażone na pożywki żrące (takie jak kwas, zasad, roztwór soli lub wilgotne powietrze). Nawet jeśli materiały oporne na korozję, takie jak stal nierdzewna i stal stopowa, są stosowane do przedwczerpnięć, problemy z korozją mogą nadal wystąpić z powodu stężenia średniej, fluktuacji temperatury lub lokalnego stężenia naprężenia. Na przykład stal nierdzewna jest podatna na korozję wżerową w środowiskach zawierających jony chlorkowe, podczas gdy stal stopowa może się nie powiodnić z powodu nasilania utleniania w wysokich temperaturach i ciśnieniach.
Leczenie przeciw korozji można osiągnąć poprzez powłokę powierzchniową (taką jak galwanizacja, natryskiwanie), powłoki do konwersji chemicznej (takiej jak fosformy, pasywacja) lub wstrzyknięcie inhibitorów korozji. Na przykład w środowiskach morskich pokrycie powierzchni zaworów żywicą epoksydową może znacznie zmniejszyć szybkość korozji sprayu solnego; W warunkach pracy w wysokiej temperaturze stosowanie odpornych na wysokiej temperatury powłok ceramicznych może zapobiec obieraniu skóry tlenku. Regularne leczenie może nie tylko przedłużyć żywotność zaworów, ale także uniknąć zagrożeń bezpieczeństwa, takich jak wyciek i zagłuszanie spowodowane korozją, zapewniając stabilne działanie systemu procesowego.
Należy zauważyć, że cykl przeciwkorozji należy kompleksowo ocenić na podstawie charakterystyk medium, warunków pracy i odporności na korozję materiału. Na przykład zawory w kwaśnych pożywkach wymagają kontroli integralności powłoki co sześć miesięcy, podczas gdy w zwykłych środowiskach słodkowodnych można to przedłużyć na 1-2 lata. Ustanawiając naukowy plan konserwacji, możliwe jest skuteczne zrównoważenie kosztów i niezawodności sprzętu oraz zmniejszenie ryzyka nieplanowanych przestojów.













